Hoe het is.
Alsof ik aan het watertrappelen ben, met twee vingers in de lucht en lachen.
En dat kan ik heeel lang volhouden.
Zolang mijn haar maar niet nat word.
Terwijl ik weet dat het niet werkt.
Kopje ondergaan, kan best, dat haar droogt wel weer.
Mee laten drijven met de stroom, kost minder energie en brengt mij ook ergens.
Alles heeft zijn tijd nodig, zoals een zaadje om te groeien.
Aandacht, ruimte, rust, voeding. Zon, regen, aarde, veiligheid. Wind.
Goed ik zie sneller wat ik doe, wat ik nodig heb.
En dat maakt het leven veel fijner.
Alleen het kopje ondergaan blijft spannend. Gehecht aan het watertrappelen, ook al hoeft het niet.
Integreren wat je leert is nog zo eenvoudig niet.