`s morgens te vroeg wakker, daardoor veel tijd om thee te drinken, tas in te pakken.
-1 wit hoeslaken
-2 witte handdoeken
- vers gebakken wortel-spelt boterhammen.
- papier, pen
- telefoon.
Uitgezwaaid door poes en Tamara, vertrok ik met een buik vol -enthousiasme, nieuwsgierigheid en spanning-. Gelukkig was de zon al op (komst).
In de trein, vol mensen en verhalen, overstappen, uitwaaien, nog meer verhalen.
Braaf te vroeg voor de schooldeur, daar met open armen ontvangen. Uitleg over de thee-kraan, onbeperkt thee, en of je zo aardig wil zijn om je kop in de vaatwasser te zetten.
Op naar de eerste les, een 18 koppige klas, allemaal met hun eigen achtergrond.
Een inleiding over het school, daarna een ochtend meditatie. School met liters thee en meditatie, fijn begin al.
En natuurlijk een voorstel ronde, we kregen tijd voor een theepauze en ruimte om in tweetallen elkaar te interviewen. Zo vertelde een ander je verhaal, 19 verhalen, ook die van de juf.
Tijd voor boterhammen.
Les twee, masseren. De kunst van het leren voelen. We begonnen bij het begin; de voeten.
Tafel aankleden met een wit hoeslaken, voeten inpakken met de witte handdoeken.
5 minuten per voet, en dat bij vier voeten. Om te leren voelen wat er te voelen valt.
Masseren en gemasseerd worden, daar tussen je handen wassen en vertellen hoe je voelt.
Het was een carrousel van indrukken en gevoelens, die eerste schooldag.
Moe en vol verhalen kwam ik thuis, en een stapel boeken.
Volgende week weer en de week daarop enz.
Wordt vervolgd...