Dus blanco het werd.
Zucht.
Tot de rand toe werd de muur weer wit.
Afgelopen dagen liep ik rond denkend aan een vraag.
Die graag duidelijkheid behoefte.
En hoewel mijn gevoel er erg duidelijk over was, wou ik hetzelf liever anders. Omgekeerd.
Nee zeggen is zeer lastig.
De keuze krijgen is dan niet prettig.
Maar hoe meer ik erover dacht en advies vroeg aan anderen.
Hoe zwaarde de keuze werd, en hoe lastiger de nee.
Sorry.
Zucht.
Beseffend dat ik de keuze had, dank daarvoor.
Heb ik naar mijn gevoel geluistered, en niet naar de ruzie in mijn hoofd.
Eerlijk zijn met jezelf is niet altijd gemakelijk.
Maar geeft wel ruimte.
x.