Vamos.

Het leek mij gaaf om ooit in een hotel te wonen. Zoals in het boek van Otje.
Met het romantische verlangen om dan uren uit mijn raam te staren, te lezen, brieven schrijven.....
Tot ik pas besefte dat ik al een paar weken in een heuse hotel woon Aya Huma in kamer nummer drie.
Met een eigen badkamer. Een receptie, een tuinman en man van alle klussen.

En nu ben ik mijn spullen aan het inpakken, om terug te gaan naar mijn huis, aan de ander kant van de wereld. Wat ik nog niet kan voorstellen.
Mijn boomhut, kamer nummer drie, ontmantelen van foto,s, verzamelde herinneringen van hier, luisterend naar Spinvis en met tranen in mijn ogen.
Oo ik zou nu van alles wel foto,s willen maken van de bloemen, van alle tinten groenen, van elke glimlach van mijn familie hier, de bergen, de maan. Van de dingen die je bijna gewoon gaat vinden. De geuren en geluiden. Vamos ( laten we gaan) naar het vliegveld. Afscheid nemen. Bah. No me gusta. x