Ik verhuisde, pakte uit, gaf spullen een plaats, verfde een stuk muur. Zuchten van opluchting.
Merkte op dat ik het lastig vind te geloven dat ik kan blijven, en dat ik ga blijven.
Werd daar heel stil van, maar maakt van binnen heel veel ruzie.
Twijfel had grote inspraak;
maakt het uit of je vandaag iets doe, of morgen? Of volgende week?
En dan nog......
Het veranderd toch wel.
Het gaat waarschijnlijk sneller als ik mee beweeg.
Als ik er niet constant tegen in ga, maar kan verbazen over de veranderingen.